انواع سرخ کن صنعتی (راهنمای خرید)

سرخ کن صنعتی در اشکال و اندازه های مختلف با منابع مختلف سوخت، تولید می شوند. خوانندگان عزیز وبلاگ آی فودز در این مقاله با بهترین سرخ کن و با بهترین سوخت متناسب با خدمات شما، آشنا می شوید.

اول باید یکی از 3 نوع سرخ کن اصلی را انتخاب کنید: سرخ کن های رومیزی، سرخ کن های ایستاده مدل های دیپ (مبله) و سرخ کن های تخصصی. دوم شما باید بین 3 نوع سوخت مصرفی این دستگاه ها، یکی را انتخاب کنید: گاز طبیعی، پروپان و برق.

1. کدام یک از انواع سرخ کن صنعتی را بخریم؟

قبل از اینکه به جزئیات خرید سرخ کن صنعتی بپردازیم، باید در مورد نوع سرخ کن صنعتی مناسب برای کار خود تصمیم بگیرید. گزینه هایتان ممکن است بر اساس موقعیت مکانی شما محدود باشد. با این حال، خوب است که همه گزینه ها را بشناسید تا بهترین انتخاب را انجام دهید.

سرخ کن های رومیزی

انواع رومیزی این دستگاه ها برای سرخ کردن مقادیر محدودی از مواد غذایی کوچکتر مانند سیب زمینی سرخ کرده، پیاز سوخری یا سفارشات کوچک بال مرغ عالی هستند.

سرخ کن های صنعتی را می توان اغلب در مکان هایی یافت که فضای (زمین) محدودی دارند. این ها معمولا سرخ کن های پشتیبان هستند. مهم ترین مسئله ای که آشپزها هنگام استفاده از این مدل دستگاه ها با آن مواجه می شوند، میزان بازیابی است. بسیاری از فرایرها با برق کار می کنند و روغنی که با استفاده از منبع الکتریکی گرم می شود، نمی تواند به سرعت بازیابی شود و برای پخت بعدی آماده شود.

اگر یک غذاخوری کوچک یا کامیون غذا (کافه ون) دارید، ممکن است کار خود را با خرید یک سرخ کن رومیزی آغاز کنید. اگر حتما به به استفاده از فرایر رومیزی به عنوان سرخ کن اصلی خود نیاز دارید، می توانید یک واحد 15 تا 30 پوندی را که سوخت آن از گاز طبیعی یا پروپان است بخرید. انواع فرایر رومیزی با سوخت گاز، سرعت بازیابی سریع تری نسبت به همتایان برقی خود دارد.

سرخ کن های مبله

این سرخ کن ها نیز می توانند مواد غذایی کوچک تر مانند سیب زمینی سرخ شده و پیاز سوخاری را آماده کنند. با این حال، توانایی آن ها در بازیابی سریع و حفظ دمای ثابت روغن باعث می شود که در پخت تکه های مرغ و قطعات ضخیم تر گوشت یا محصولات غذایی برتری بیشتری داشته باشند.

سرخ کن های مبله رستورانی می توانند حجم بیشتری غذا در ساعت تولید کنند. سرخ کن های صنعتی یکی از اصلی ترین تجهیزات کار آشپزخانه و یا رستوران شما هستند. اگر مرغ سوخاری سرو می کنید، احتمالاً دو عدد از این دستگاه را دارید. اگرچه فرایرهای مبه بیشتر به صورت برقی تولید می شوند اما اگر آن ها را با منبع سوختی مانند گاز طبیعی یا پروپان دارید، بهتر است از آن ها استفاده کنید. زیرا بازدهی تولید غذا و کیفیت پخت فرایرهای گازی بیشتر است.

نکته آخر اما مهم هنگام انتخاب سرخ کن مبله، نیاز به هود تهویه است. اکثر فرایرها با ظرفیت بزرگتر به یک هود کامل با سیستم اطفاء حریق نیاز دارند. لذا، هنگام این دستگاه ها برای اولین بار، ضروری است که قوانین محلی خود را بررسی کنید و از مشاوره تخصصی بهره مند شوید.

سرخ کن های تخصصی

این انواع از سرخ کن های صنعتی اغلب در نانوایی ها، کافه ون ها و غرفه های امتیازی در مکان های مختلف خدمات غذا استفاده می شود. کورن داگ و انواع دونات، همگی انواع بسیار رایجی از غذاها هستند که سرخ‌کردن آن ها آسان تر است و با استفاده از فرایرهای تخصصی طراحی شده بر اساس کاربرد، سرخ می شوند. برای مثال، سرخ کن های کورن داگ به گونه ای طراحی شده اند یا دارای درج هایی هستند که اجازه می دهد کمی از دسته کورن داگ، برای سرو راحت تر از روغن خارج شود.

بسیاری از فرایرهای تخصصی با برق کار می کنند. زیرا برای غذاهایی استفاده می شوند که به حرارت زیادی از روغن نیاز ندارند، برخلاف مرغ سوخاری.

2. سرخ کن صنعتی با کدام منبع سوختی بهتر است؟

نوع سوخت احتمالاً مهم ترین تصمیمی است که برای انتخاب سرخ کن تجاری می گیرید. باز هم، انتخاب شما ممکن است به دلیل موقعیت مکانی، نوع کسب و کار شما و … محدود شود.

گاز طبیعی

گاز طبیعی رایج ترین منبع سوخت برای رستوران ها، فست فودها و اماکنی است که حجم قابل توجهی از غذا را تولید می کنند. رستوران های پرتردد معمولاً به یک یا چند سرخ‌کن بزرگ نیاز دارند که بتوانند گرما را به سرعت به غذا انتقال دهند. گاز طبیعی روغن را سریعتر گرم می کند و حرارت پخت و پز را بسیار بهتر از انواع برقی حفظ می کند.

مهم ترین مسئله در استفاده از گاز طبیعی این است که شما باید به خط گاز دسترسی داشته باشید. گاز طبیعی مانند پروپان مایع قابل حمل نیست و ممکن است به طور پیش فرض مانند برق در ساختمان شما وجود نداشته باشد. برای استفاده از این منبع سوخت باید یک خط گاز طبیعی در محل خود داشته باشید. اگرچه خطوط گاز طبیعی در شهر رایج است، اما مکان های خدمات غذایی خارج از شهر ممکن است دسترسی محدودتری به آن داشته باشند.

پروپان مایع

پروپان مایع (پروپان) بسیاری از مزایای استفاده از گاز طبیعی را همراه با مزیت متمایز قابل حمل بودن دارد. حتی خارج از شهرترین مکان ها نیز می توانند با پروپان پخت و پز کنند. زیرا این امکان وجود دارد که پروپان مایع تقریباً به هر مکانی ارسال شود.

کافه ون ها با خروجی بالا به طور ویژه از این نوع سوخت همه کاره سود می برند.

اگر سرخ کن گاز طبیعی دارید مشکلی نیست، اکثر سرخ کن های تجاری را می توان با یک کیت تبدیل از یک نوع گاز به نوع دیگر تبدیل کرد (این کار فقط باید توسط یک نصاب حرفه ای انجام شود).

تنها نقطه ضعف پروپان این است که اغلب هزینه بیشتری نسبت به گاز طبیعی دارد. فراموش نکنید که مهم است که همیشه از میزان سوخت ذخیره خود آگاه باشید! این امر به ویژه در طول تعطیلات یا دوره های طولانی مشاغل پرترافیک (مانند تابستان و پاییز) مهم است.

برق

انواع سرخ کن های صنعتی که با برق کار می کنند، بیشتر در سرخ کن های رومیزی یافت می شوند. فرایرهای رومیزی ظرفیت روغن بسیار کمتری نسبت به انواع مبله دارند.

برق تقریباً در همه جا در دسترس است و آن را به پرکاربردترین نوع سوخت از نظر در دسترس بودن تبدیل می کند. استفاده از برق برای گرم کردن 10 تا 15 پوند روغن معمولاً برای غذاهای کم مصرف و پیش غذا کافی است. با این حال، الکتریسیته کندترین روش برای گرم کردن روغن است.